Deweloperzy i nieruchomości

Normy, które dotyczą izolacji termicznej ścian zewnętrznych w domach zmieniły się dotąd znacznie. Aby docieplić mury budynków stosuje się jedną z dwóch procedur: lekką suchą lub lekką wilgotną.

Technika lekka mokra opiera się na naklejeniu do murów wierzchnich odpowiedniej powłoki izolacji termicznej.

Mógłby być to styropian, czy też wełna mineralna. W następnej kolejności należy pokryć ją przy pomocy tynku cienkowarstwowego. Ciężar tego typu ocieplenia metodą lekką mokrą równa się jedynie 10-20 kg na mkw. Do najważniejszych zalet takiej metody zalicza się: usunięcie mostów termicznych oraz dostępność techniki. Do wad metody lekkiej mokrej można zaliczyć dużą wrażliwość na przeróżne pomyłki przy wykonywaniu, zatem niedoskonałości wynikające ze złego użycia tej metody i uzależnienie używania od odpowiednich warunków pogodowych.

Termomodernizacja techniką lekką suchą opiera się natomiast na przytwierdzaniu warstwy izolacyjnej do murów przy pomocą gwoździ, wykonanych z plastiku kołków, śrubek lub zszywek. Takie ocieplenie jest kładzione pomiędzy listwami rusztu konstrukcyjnego, do jakiego w następnej kolejności mocowana może być dowolna powłoka elewacyjna.

Planujesz uzyskać inne informacje na ten wątek? Na pewno notka z witryny (http://www.olejnik.pl/przenosniki-grawitacyjne-roleczkowe-lekkie-2/) też je ma, więc kliknij tu i poznaj je dokładnie.

Najczęściej używany jest siding winylowy. Dzięki tej metodzie można by docieplić budynek o każdej porze roku. Metoda ta jest stosunkowo łatwa, a w wypadku zniszczenia fasad lub zamknięcia, można bez trudu naprawić awarie.

Trudno jest starannie określić granicę rentowności przy termicznym izolowaniu ścian. Dobra grubość ocieplenia to taka, która byłaby najbardziej opłacalna, z kolei jej nakładanie nie spowoduje jakichkolwiek problemów.